W historii działalności Komitetu jego pomoc była dostosowywana do zmieniających się potrzeb osób niewidomych w Polsce.

Budownictwo – Komitet sfinansował budowę czternastu, a współfinansował pięć obiektów zniszczonych podczas II Wojny Światowej służących społeczności osób niewidomych.

Zaopatrzenie materiałowe – dla pokrycia braków okresu powojennego i braków wywołanych komunistycznym systemem ekonomicznym. Transporty pomocy zawierały min: materiały budowlane, meble, ubrania, produkty żywnościowe, materiały naukowe i szkolne, artykuły medyczne i sanitarne, maszyny rolne, nasiona, materiały warsztatowe i narzędzia.

Szkolenia – Komitet finansował wizyty edukacyjne i szkoleniowe w USA propagujące i przygotowujące praktycznie do pomocy niewidomym w oparciu o standardy zachodnie. Finansował również studia uniwersyteckie dla studentów z Polski oraz wysyłał specjalistów do prowadzenie wykładów i seminariów w Polsce.

Przekaz technologii – Komitet finansował przesyłkę maszyn Braille’a, maszyn do pisania, monitorów optycznych, czytaków elektronicznych, rekorderów taśmowych i soczewek okulistycznych. Komitet zorganizował także, pionierskie w Polsce wprowadzenie do użytku „długich lasek” znacząco poprawiających funkcjonowanie osób niewidomych. Ufundowane przez Komitet technologiczne prace doświadczalne i rozwojowe zaowocowały konstrukcją pierwszej w Polsce maszyny elektronicznej (Auto-Lektor) która czyta głośno wszystkie materiały drukowane, umożliwiając tym samym osobom z dysfunkcją narządu wzroku dostęp do treści i informacji zawartych w książkach, pismach i gazetach.

Tworzenie miejsc pracy – Komitet jako główny cel postawił sobie przeciwdziałanie wykluczeniu społecznemu osób z niepełnosprawnością poprzez tworzenie miejsc pracy, w formie zakładów aktywności zawodowej.

Historia

Pierwszym działaniem Komitetu była duża impreza charytatywna – Koncert, który odbył się 5 maja 1947 roku. Był on poprzedzony wielomiesięcznymi przygotowaniami i zakończył się sukcesem. Od tego momentu zaczęły dochodzić do Towarzystwa Opieki nad Ociemniałymi w Laskach k/Warszawy dary zbierane przez ludzi z Komitetu od osób prywatnych i różnych organizacji.

Co kilka miesięcy płynęły na SS Batory i na amerykańskich statkach o wspólnej nazwie Mormac do Lasek dary. Były to najrozmaitsze wyroby i produkty – odzież i obuwie, żywność i lekarstwa, instrumenty muzyczne, nuty w Braille’u, pomoce szkolne, materiały dentystyczne, strzykawki i igły. A także ogromnie ważne dla nauki i pracy w laskowskich warsztatach surowce do wyrobu dzianin i szczotek, wełna, włosie, szczecina, słoma ryżowa itp.
Początkowo pracę wykonywała jedna płatna osoba, ale duszą i animatorką podejmowanych akcji była znana i ceniona w środowisku polonijnym – Pani Felicja Krance.

Gdy po kilku latach Pani Felicja wyjechała z Nowego Jorku, zastąpiła ją siostra – Pani Aniela Mieczysławska. Niebawem i Pani Aniela wyjechała na stałe do Anglii i wówczas na czele Komitetu stanęła Pani Halina Rodzińska. Mając ogromne stosunki w Stanach, znając nie tylko wybitnych Polaków ale również pracę kwestarską z czasów wojny, mogła dobrze przysłużyć się sprawie. Po latach jej przewodnictwa, kierowanie Komitetem przejęła z Jej talentami organizacyjnymi Pani Karin Falencki, nadając mu znamię swej indywidualności.

Ważną postacią w życiu Komitetu zawsze był i do dziś pozostaje Pan Stanisław Świderski. Był on członkiem Komitetu i pomagał w jego funkcjonowaniu przez wiele lat. Pomimo zaangażowania w pracy zawodowej, w znanej światowej firmie „IBM”, znajdował chęci i czas na wspieranie Komitetu radą i pomysłami. To ogromne oddanie Pana Świderskiego wykorzystał Komitet i powierzył mu funkcję Prezesa Zarządu Komitetu Pomocy Niewidomym w Polsce.

Pan Stanisław Świderski wprowadził nowe zasady i unowocześnione sposoby zbierania funduszy. Począwszy od lat siedemdziesiątych, wiele swego czasu i energii poświęcała Komitetowi również jego żona – Danuta.

W prace Komitetu angażowała się Pani Barbara Krzywicka, która po dłuższej przerwie zawodowej powróciła do aktywnej działalności społecznej.
W latach 80-tych Komitet rozszerzył swoją działalność, ofiarowując pomoc nie tylko Towarzystwu Opieki nad Ociemniałymi w Laskach, lecz całemu środowisku niewidomych w Polsce. Nawiązywano coraz szersze kontakty z innymi organizacjami niewidomych w kraju. Polonia amerykańska poznawała ich potrzeby i coraz częściej okazywała konkretną pomoc.

Tak nawiązano współpracę z Polskim Związkiem Niewidomych, Towarzystwem Pomocy Głuchoniewidomym, Spółdzielnią „Nowa Praca Niewidomych”, CROSS, Tęczą i wieloma innymi. Komitet w Nowym Jorku na bieżąco uczestniczy w życiu środowiska, finansuje najpilniejsze jego potrzeby i obserwuje rozwój i zmiany zachodzące w jego organizacjach.

Przez ponad pół wieku istnienia, Komitet dostosowywał swoją pomoc do zmieniających się potrzeb środowiska. Finansował lub współfinansował odbudowę i budowę blisko 50 nieruchomości służących niewidomym w Polsce..
Wspomnieć należy choćby:

• Dom dla Niewidomych Kobiet w Żułowie,
• Centrum Rehabilitacji Zawodowej w Laskach,
• Bibliotekę w Laskach im. Mileny Jurzykowej,
• Odbudowę wielu innych obiektów w Laskach.
• Szkołę Masażu w Krakowie,
• Szkołę Muzyczną z internatem przy Ośrodku Szkolno-Wychowawczym dla Dzieci Niewidomych w Krakowie,
• Ośrodek Szkolno-Wychowawczy dla Dzieci Niedowidzących w Bydgoszczy,
• Ośrodek Mieszkalno-Rehabilitacyjny dla Niewidomych wraz z przychodniami lekarskimi w Olsztynie,
• Ośrodek Rehabilitacyjno Wypoczynkowy i Ośrodek Wczesnej Interwencji w Sobieszowie,
• Ośrodek dla Niewidomych Mężczyzn w Niepołomicach

Ponadto inicjuje wielokierunkową pomoc w tworzeniu możliwości uzyskania przez niewidomych dobrego wykształcenia m.in. poprzez organizowanie wyjazdów stypendialnych do USA, zakup wszelakich materiałów pomocniczych, finansowanie specjalistycznych programów szkoleniowych itp.,
Zmieniająca się po 1989 roku sytuacja społeczno-polityczna w Polsce była bodźcem do zmiany form działania i utworzenia nowej, sprawniejszej organizacji, koordynującej pomoc dla osób z dysfunkcją wzroku.

Taką organizacją stała się właśnie powołana w 1991 roku przez Komitet Pomocy Niewidomym w Polsce z siedzibą w Nowym Jorku (USA) Fundacja „Praca dla Niewidomych”, która obok własnych inicjatyw realizuje misję Komitetu.

Pan Stanisław Świderski czynnie uczestniczył w planach i działaniach Fundacji. Dzisiaj Piotr Świderski, syn Pana Stanisława jako Przewodniczący Rady Fundacji, wspiera i inicjuje działania Fundacji.
Na początku Władze Komitetu wraz z działającą z nim Fundacją, sfinansowały przejęcie przez Polski Związek Niewidomych bazy rehabilitacyjnej na potrzeby środowiska niewidomych, w tym:
• atrakcyjnej nieruchomości z działką parkowo-leśną na obrzeżach Warszawy,
• budynku biurowego wraz z działką w centrum Warszawy,
• zakładu Produkcyjno-Narzędziowego w Warszawie,
• krajowego Centrum Kształcenia

Niewidomych w Bydgoszczy.
Najważniejszymi projektami zrealizowanymi z inicjatywy, przy współpracy Komitetu jest utworzony w 2001 roku Rolniczy Zakład Aktywności Zawodowej w Stanisławowie oraz Zakład Aktywności Zawodowej „Zielone Podlasie” w Rudzie, gmina Krypno, powstały w 2016 roku.